Airtime Fairness veya kısaca ATF kavramı son zamanlarda ortaya çıktı ve tüm favori wifi yönlendiricilerimizin çalışmasıyla doğrudan ilgilidir. Daha doğrusu, bant genişliği ile. Amirallerin dilinde bir deniz filosunun hızının en yavaş geminin hızına eşit olduğu bilinmektedir. Aynı tanım kablosuz ağlar için de geçerlidir - tüm geleneksel ağın hızı, bir yönlendirici veya bir bilgisayar olsun, en "frenleme" aygıtının ne kadar hızlı çalıştığına bağlı olacaktır.
Sorunun özü, standart şemada, yönlendirici ile cihaz arasındaki bilgi alışverişinin, bu çalışma için harcanan zamana bakılmaksızın, iletilen veri paketlerinin sayısıyla sınırlı olmasıdır.
Örneğin, yönlendiriciniz wifi 802.11 "N" standardına göre 300 Mbps'ye kadar bir hızda çalışıyorsa ve bilgisayarlardan birine kurulan bazı bağdaştırıcılar, sınırlaması 54 Mbps olan yalnızca "G" yi destekliyorsa, buna göre, normal bir yönlendirici sırayla her bir istemciyle iletişim kurduğundan, tüm ağı önemli ölçüde yavaşlatacaktır, bu da bilgi aktarımı için diğerlerinden daha fazla zaman harcayacağı anlamına gelir.
Bundan kaçınmak için, ağ ekipmanı geliştiricileri bu teknolojiyi buldu - Airtime Fairness. Bunu destekleyen yönlendiriciler, istemci cihazla olan iletişim oturumunu paket sayısı ile değil, aktarım zamanına göre sınırlar. Ve sonuç olarak, bu süre zarfında diğerlerine göre daha az bilgi iletmeyi başardığı için, en yavaş olan bilgisayarlardan sadece birinde hızın düştüğü ortaya çıkıyor. Ancak aynı zamanda, aynı zamanda birçok kez daha fazla bilgi ileten başkalarıyla çalışmayı yavaşlatmaz - her şey çok basit.
Bize ne veriyor? Airtime Fairness, hem yeni hem de eski kablosuz cihazlara sahip olanlar için çok faydalı olacaktır. Bu durumda, bir yönlendirici seçerken, içindeki Airtime Fairness teknolojisinin varlığına bakın, böylece modern olanlar, eski cihazların bant genişliğiyle yeteneklerinde sınırlı kalmazlar.